De ideale vrouw van de TellSell-reclame…

Als ik langs die vervelende TellSell-reclames zap, blijf ik op de een of andere manier toch altijd een minuut of vijf op die zender hangen. Geamuseerd kijk ik dan toe hoe ze de kijkers haargroeimiddel voor kale mannen, het nieuwste de-pondjes-vliegen-er-met-een-big-smile-vanaf-fitnessapparaat of een wonderbaarlijk nieuw keukenapparatuur proberen aan te smeren. Over het algemeen geloof ik niets van die zogenaamde ‘wondermiddelen’, want het lijkt mij dat als een man eenmaal kaal is, dat ook blijft, wat voor spul er ook op het edele hoofd gesmeerd wordt (mocht ik het mis hebben, please tell me). Toch heeft m’n moeder een kleine maand geleden een TellSell-‘Flavour Wave’ gekocht, waarbij alles wat je erin stopt in een mum van tijd gaar is (hm, misschien een ideetje voor de irritante kat van de buren). En geloof me, het werkt écht! Nu dit TellSell-product dus blijkbaar werkt, wil dat nog niet zeggen dat ik geloof dat al die andere producten dan ook meteen doen wat beloofd wordt dat ze zouden moeten doen, maar toch, mijn waardering voor dit programma is toch een héél ietsepietsie gestegen.

Naast het aan te smeren product, staan ook altijd de presentatrices volop in de belangstelling. Vrouwen met lang, golvend blond haar dat gewoon té perfect zit, een brede Prodent-smile en een afgetraind figuur waarvan ik alleen maar kan dromen, aangezien ik me uiteindelijk maar heb neergelegd bij het feit dat ik met mijn voorliefde voor chocoladekoekjes en afkeer voor zo’n beetje elke vorm van sport dat gewoon nooit ga bereiken. Die vrouwen kunnen gewoon álles. Ze zijn het typische voorbeeld van de perfecte huisvrouw, hebben voorbeeldige kinderen (en twee maanden na bevalling weer een perfect strakke buik, how is that possible??), hebben shoppen als grootste hobby, een mooi huis met zwembad inclusief whirlpool en zijn zelfverzekerd, lopen met het grootste gemak op torenhoge hakken, hebben perfecte gemanicuurde nagels, elegante kleding en een mooi bruin kleurtje, and above all: ze krijgen alles voor elkaar. Met een brede glimlach, overdreven armgebaren en wonderbaarlijke welbespraaktheid weten ze vele mannen kwijlend aan de buis gekluisterd te houden. Van het product zelf krijgen de mannen in kwestie niet veel mee, maar zodra het nummer om het product te bestellen in beeld verschijnt, sprinten ze naar de telefoon in de hoop dat ze de presentatrice aan de lijn krijgen (face it men, dat lukt je niet). Als dan enkele weken later het product op de deurmat staat, staan ze wat verdwaasd met de nieuwste ovenreiniger in hun hand (huh, het ging toch om pomp-je-biceps-op-tot-formaat-basketbal-apparaat?!).

Nee, het moge duidelijk zijn dat ik in de verste verte niet lijk op de perfecte vrouwen van de TellSell-reclames. Ik heb geen strak afgetraind lichaam, heb bij de lunch niet genoeg aan een tomaatje en drie blaadjes sla, ik kan uren in de zon zitten en nog net zo wit zijn als ’t behang van m’n slaapkamer, ik heb geen huis met zwembad inclusief whirlpool, ben niet sportief en nou ook niet bepaald zelfverzekerd. Ik heb er een hekel aan om te moeten spreken in het openbaar of voor de camera en ook komt stofzuigen niet voor op mijn lijstje met favoriete bezigheden. Ik heb geen mooi lang blond golvend haar, lange gemanicuurde nagels (dat zou ook niet echt handig zijn bij het gitaar spelen) of lach waarbij mannen me kwijlend nakijken. Op hakken lopen is niet bepaald mijn ding en ik loop thuis het liefste in een lekkere comfortabele trui.

Waar ik dan weer wel een ‘echte’ vrouw in ben? Om te beginnen krijg ik het echt doodsbenauwd als ik een spin tegen de muur op zie kruipen. Als die beesten stilzitten krijg ik al de rillingen, maar als ze dan met die harige poten beginnen te bewegen, krijg je mij echt niet meer van die veilige hoge stoel af. Pap zucht dan altijd geïrriteerd als ik hem vraag om het harige mormel in kwestie weg te halen, maar ik weet zeker dat hij zich diep van binnen ook wel weer the man voelt als hij gewapend met elektrische vliegenmepper en wc-papiertje op oorlogspad gaat om mij uit de klauwen van het gevaarlijke achtpotige monster te bevrijden. Verder ga ik zelden de deur uit zonder een laagje mascara en glimmende labello-lippen, naar mijn idee de basisbehoeften van elke vrouw op make-upgebied. Want ook al beweren mannen bij hoog en laag dat ze een vrouw het liefst zo ‘naturel’ mogelijk zien, ze maken mij niet wijs dat ze zich stiekem niet vereerd voelen als vrouwen hun best doen om er presentable uit te zien voor hun mannelijke medebewoners op deze aardkloot, uitzonderingen daar gelaten.Ook moet ik toegeven dat ik een favoriete bezigheid van deze TellSell-dames deel: shoppen. Toen ik laatst samen met een vriendin het winkelcentrum van Den Bosch onveilig maakte, realiseerde ik me maar weer eens dat het heen en weer struinen van winkel naar winkel met zware tassen en een steeds lichter wordende portemonnee toch eigenlijk ook wel een vorm van topsport is en daarbij ook nog veel effectiever is dan een avondje sportschool. Misschien ben ik al met al toch sportiever dan ik dacht. Het slenteren van kledingrek naar kledingrek en het heen en weer lopen tussen winkels om de beste kwaliteit mascara voor een zo laag mogelijke prijs te krijgen, is immers toch veel vermoeiender dan je denkt.

Natuurlijk besef ik heel goed dat de TellSell-dames een twee centimeter dikke laag make-up op hebben, dat dat bruine kleurtje hoogstwaarschijnlijk niet natuurlijk is, ze uren zitten te oefenen op hun tekst, hun voeten vol blaren zitten van die schoenen met hoge hakken, ze om de zoveel tijd hun tanden laten bleken, ze meer tijd doorbrengen op de sportschool dan thuis bij de kinderen zijn, de kleding gesponsord wordt en dat huis met zwembad inclusief whirlpool gewoon onderdeel is van het decor, maar toch creëren ze hiermee (on)bewust een beeld van de ideale vrouw, of in ieder geval waar een vrouw aan zou moeten voldoen.

Als ik dan uiteindelijk zou mogen kiezen, blijf ik toch liever dat down-to-earth meisje, die liever achter de camera staat dan ervoor en zich niet schuldig voelt als ze een keer een chocoladebol eet. En tja, dan is het maar afwachten of er een man voorbij komt die in mij de ideale vrouw ziet…