'Being Erica' is een nog relatief nieuwe serie op Net 5. Aangezien ik al zo'n tien series volg, was ik eigenlijk niet van plan om ook deze te gaan bekijken, maar nadat ik toevallig een aflevering had gezien, was ik gelijk verkocht. Erica is een normale jonge vrouw, die in haar dagelijks leven dezelfde problemen tegenkomt als een ieder ander. Via haar psychiater kan ze terug reizen in de tijd, om de dingen uit het verleden die ze betreurt in positieve zin te veranderen. De aflevering van vandaag ging over vergeven en vergeten, iets waar veel mensen mee worstelen. Een klein, onbenullig iets kan al snel tot iets uitgroeien waar je nog jaren aan terug denkt, met gemengde gevoelens weliswaar. Gelukkig zijn dat soort herinneringen bij mij op één hand te tellen, maar toch zijn er altijd dingen die zo af en toe weer naar boven komen. Ik kan nooit lang boos blijven op iemand, vergeven is daarmee dan ook zo gebeurd. Het ook daadwerkelijk vergeten, is echter een ander verhaal. Op de een of andere manier blijven sommige dingen altijd ergens in je achterhoofd borrelen, maar dan vind je het stom om weer op iets terug te komen dat al tijden geleden is gebeurd en allang is uitgepraat. Iemand vertrouwen doe ik niet zo heel snel, daar moet ik iemand toch wel een hele tijd voor kennen. Er zijn genoeg mensen waar ik gezellig mee kan kletsen of veel tijd mee doorbreng, maar een ware vriend(in) is toch anders. Iemand waarbij één woord genoeg is en die zo je zinnen af kan maken. Gelukkig heb ik er ook daar een aantal van en ik hoop van harte dat dat ook vriendschappen voor het leven zijn.
Om af te sluiten nog een mooie quote uit deze 'Being Erica'-aflevering: ''For forgiveness, there are no deadlines or last opportunities.'' Naar mijn idee a true word spoken...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten