zondag 21 juni 2009

Give me my coloured coat...

Vandaag was het dan zover! Na maanden wachten (de kaartjes waren al in oktober besteld) gingen we vandaag eindelijk naar Joseph. Gisteren las ik op een forum dat Freek sinds vrijdag ziek was en dat John uit Spanje was overgevlogen om de rol van hem over te nemen. Dat was wel een tegenvaller, ik had niet voor niks op Freek gestemd bij De Zoektocht Naar Joseph. Dan bestel je de kaartjes maanden van tevoren en zit je op één van de voorste rijen, krijg je alsnog iemand anders. Maar goed, aangezien mam fan van John was en ik hem ook zeker goed vond, kon ik hier wel mee leven.Eenmaal in de foyer van het theater deed mam navraag bij de informatiebalie wie vandaag de hoofdrol zou vertolken. Met een blij gezicht kwam ze me melden dat het inderdaad John was en opgewekt liepen we de zaal in. Eenmaal aangekomen bij rij 5 gingen we op zoek naar stoel 12 en 14, waar we tot onze verbazing ontdekten dat stoel 14 al bezet was. Mam zei tegen de desbetreffende vrouw dat wij eigenlijk die plaats hadden, waarna de vrouw hetzelfde beweerde. Vervolgens vergeleken we de kaartjes, op die van haar stond inderdaad ook rij 5, stoel 14. Na navraag te hebben gedaan bij een theatermedewerkster, bleek dat de vrouw rij 5 op het balkon moest hebben. Opgelucht namen we plaats op onze stoelen, waarna we nog even met onze buren kletsten voordat de lichten gedoofd werden. Een vrouwenstem riep vervolgens het gebruikelijke 'telefoons uit en video- en geluidsopnames niet toegestaan' om, waarna ze er ook nog bij vermeldde: 'En de hoofdrol wordt vandaag vertolkt door... Hein Gerrits!' Verbijsterd keken mam en ik elkaar aan. Dat ook de rest van de zaal dit niet had verwacht, werd duidelijk aan het teleurgestelde 'aaah' dat door de zaal klonk. Ik hoopte van harte dat dit achter de schermen niet te horen was, hoewel ik zelf ook behoorlijk baalde, ik was tenslotte bij De Zoektocht Naar Joseph geen fan van Hein geweest. Tijd om verder te balen had ik niet, want het orkest begon te spelen en het doek ging op. Mijn opluchting was groot toen bleek dat Renée van Wegberg gewoon de rol van vertelster speelde, wat mij betreft de meest uitdagende rol van deze musical. Uiteindelijk daalde dan ook Hein de trap af, deed z'n mond open, en... ik was John en Freek meteen vergeten.
Jeetje, wat voelde ik me stom toen in de pauze de lichten aangingen! Ik had duidelijk te snel geoordeeld over Hein's kwaliteiten, wat was die man goed! Ook de rest van de cast was geweldig, de decors mooi en het orkest duidelijk in topvorm. Een speciaal compliment ook voor Renée van Wegberg, die de rol van vertelster meer dan overtuigend neerzette!
Gelukkig duurde de pauze niet lang en konden we al snel weer terug voor de tweede akte. Nadat het verhaal was afgelopen en Joseph en zijn broers weer herenigd waren, werd de voorstelling afgesloten met een geweldige megamix, waar alle liedjes nog kort werden herhaald en de gehele cast de benen uit de broek danste. Nadat deze zeven minuten (!) durende megamix voorbij was, vroegen Renée van Wegberg en René van Kooten nog om een bijdrage voor de Johan Cruiff-foundation, waarna een deel van acteurs zich bij de uitgangen verzamelde met collectebussen. Nadat ik wat geld bij Mathijs in de bus had gestopt en mam en ik eenmaal buiten op pap stonden te wachten die ons op zou komen halen met de auto, kwamen we Hein nog tegen en mam kon het niet laten om nog snel tegen hem te zeggen dat hij het geweldig gedaan had, waar ook zeker geen woord van gelogen was. Over het algemeen vallen er over elke musical wel een paar mindere punten te bedenken, maar we waren het er beiden over eens dat we die dit keer niet konden ontdekken. Een geslaagde middag dus en ik denk dat ik zeker nog een keer ga!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten